Η αποθήκευση ρεύματος, τα εφικτά, τα πρακτικά, και οι ακροβασίες

Στις διάφορες "συζητήσεις" μου με οπαδούς των ΑΠΕ (βασικά φωτοβολταϊκούς, οι αιολικοί είναι σε άλλο μήκος κύματος), πάντα προκύπτουν οι δύο εγγενείς αδυναμίες των ΑΠΕ:  1) η "διαλείπουσα", μεταβλητή, και ,στην περίπτωση των αιολικών, τυχαία παραγωγή ρεύματος, και 2) η αδυναμία αποθήκευσης του ρεύματος σε πρακτικά χρήσιμες ποσότητες και σε ανεκτό κόστος.

Οι δύο αυτές αδυναμίες κάνουν αυτές τις ΑΠΕ, ιδίως εάν πάνε να χρησιμοποιηθούν σε ποσοστά πάνω από αμελητέα (3,4,6%) της ηλεκτροδότησης από άχρηστες έως προβληματικές. Άχρηστες στον βαθμό που λόγω αναγκών εφεδρείας δεν υποκαθιστούν σημαντικά καύσιμα, και προβληματικές επειδή εάν μπουν πολλές αποσταθεροποιούν τα δίκτυα είτε όταν πάψει να φυσάει ή να έχει ήλιο, ή, κυρίως, όταν έχει πολύ αέρα και ήλιο. Αυτά, είναι πλέον τεκμηριωμένα.

Φυσικά, για τα πάντα υπάρχει θεωρητική λύση, ιδίως εάν το κόστος και ο χώρος δεν είναι θέματα που αφορούν. Οι θεωρητικές λύσεις (και η αντλησιοταμίευση) έχουν καταγραφεί, ενδεικτικά εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ, και έχουν από ακαδημαϊκό, έως ...μελλοντολογικό ενδιαφέρον, αν και όπου υπάρχουν "Πράσινοι" (ή η ...Siemens) εμφανίζονται σαν υπαρκτές, πρακτικές και προσιτές λύσεις. Οι "Πράσινοι" από άγνοια ή κατ' επάγγελμα, συστηματικά συγχέουν το "εφικτό" με το "πρακτικό", ιδίως όταν γίνεται με λεφτά τρίτων! Για την Siemens είναι απλά ...υποδομές, "πελάτες".

Οι δύο-τρεις πιο απλές και προσιτές λύσεις στα εγγενή προβλήματα των ΑΠΕ είναι (α) η μετατόπιση του προβλήματος σε γειτονικές χώρες (είτε από χρήση των υδροηλεκτρικών τους είτε από απόρριψη πλεονάζοντος τυχαίου ρεύματος στα δίκτυά τους, είτε από εισαγωγές ρεύματος από αυτούς,  (β) η μετατόπιση του προβλήματος στα ...αυτοκίνητα -- εάν ήταν όλα ηλεκτρικά, και εάν τα φορτίζαμε όταν φυσάει, κλπ..., και (γ) τα "έξυπνα δίκτυα" που είναι ευφημισμός για "έχεις ρεύμα όταν φυσάει (και δεν είναι τσάμπα)".  Βέβαια, ούτε όλοι οι γείτονες είναι κορόϊδα, οι Ελβετοί είπαν ευγενικά nein, οι Πολωνοί και οι Τσέχοι είπαν nein, να δούμε τι θα πούνε οι Νορβηγοί, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, είναι για το ...μέλλον, και μάς βλέπω χωρίς ρεύμα, παρά μόνο εάν φυσάει, ή εάν οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι είναι βολικοί.

Επειδή έχω ακούσει 2-3 φορές το υδρογόνο σαν τρόπο αποθήκευσης, να θυμίσω ότι πουλάνε και παιχνιδάκια με αποθήκευση και ηλεκτροπαραγωγή με υδρογόνο, αλλά δεν είναι πρακτική ή οικονομική λύση για πάρα πολλούς λόγους, που μόνο από την αναφορά της Siemens σε κόστη, αρκεί να αφήσουμε για μελετητές, ερευνητικά προγράμματα και τέτοια...  Το βασικό πρόβλημα του υδρογόνου είναι ο σχετικά δύσκολος χειρισμός του και η ανυπαρξία δικτύων υδρογόνου. Η μετατροπή υδρογόνου σε μεθάνιο (δηλαδή φυσικό αέριο) είναι εφικτή, αλλά, είπαμε, άλλο εφικτό, και άλλο πρακτικό. Και στην περίπτωση του τεχνητού μεθανίου, από ηλεκτρολυτικό υδρογόνο από ρεύμα από ΑΠΕ, που μετατρέπεται σε μεθάνιο, για να καεί για ηλεκτροδότηση, ο Alfin το χαρακτηρίζει "ακροβασίες", contortions, ενώ εγώ θυμάμαι τον μύθο του Σισύφου... Το γιατί κάνουν τόσες ακροβασίες οι Γερμανοί είναι άλλο θέμα, αλλά καταλήγει σε ...γεωπολιτικά.

http://www.spiegel.de/international/germany/energy-turnaround-in-germany-plagued-by-worrying-lack-of-progress-a-860481.html